Któregoś dnia nawyknę do braku
któregoś dnia, żywić się będę własną niemocą
a ból będzie podtrzymywał mnie jak jedyny towarzysz
w dolinie gdzie mgła trzyma się najdłużej
życie trwa krótko
dzień jest tylko cieniem dnia,
króluje noc
tam zamieszkujemy
ja i moje troski
w gościnnym domu
znajdzie się także puste miejsce
dla ciebie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz